باسمه تعالی
سفر به یاد ماندنی و پر برکت دکتر احمدی نژاد به نیویورک و مقر سازمان ملل مبدا تحولات زیادی در روابط بین الملل خواهد شد اما فارغ از ویژگی ها و پیامهای این مجاهدت برجسته برخی سئوالات مطرح شده در مورد نوع گفتمان دکتر احمدی نژاد در آمریکا مطرح شده که نمی بایست بی تفاوت از کنار آنها گذشت.
عمده ترین مسئله این است که به طور مشخص رئیس جمهور اسلامی ایران در سخنرانی معروف خود در دانشگاه کلمبیا با ادبیاتی صحبت کرده است که به گفتمان مخاطب دانشگاهی آمریکا نزدیک تر بوده تا گفتمانی انقلابی و اسلامی. من نمیدانم چرا برخی دوستان این موضوع واضح و بدیهی را نادیده گرفته و از کنار انتقادهایی که از این رهگذر مطرح میشود بی تفاوت میگذرند با این بهانه که اینها حرفهای دشمنان و مخالفان دولت است و بهره ای از انصاف ندارد.
من البته کاری به نیت منتقدان ندارم اما به انتقاد باید اندیشید و پاسخ داد و اما پاسخ من:
1- این بدیهی است که ما باید به دنبال پروراندن و پراکندن گفتمان مورد نظر خویش در عالم باشیم اما به نظر شما ما باید در اولین مواجهه با کشورهای مختلف مثلاً در آمریکای جنوبی بر ادبیات هئیت و مجلس روضه تکیه کنیم یا ادبیات متکی بر عدالتخواهی و ظلم ستیزی؟ بهر حال هر چیزی آدابی دارد. ما با هر گروهی باید مشترکات انسانی مان را در میان بگذاریم.
2- گفتمان انقلاب اسلامی مشخصه هایی دارد که حداقل در سالهای اخیر هیچ شخصیتی بعد از رهبر معظم انقلاب مانند احمدی نژاد با تکیه بر این گفتمان اصیل و رهایی بخش با افکار عمومی روبرو نشده است و همواره در دنیا ایشان را با مشخصه ایمان به گفتمان امام خمینی "ره" میشناسند.
3- سخن گفتن در دانشگاه کلمبیا از یکسو تعامل با افکار عمومی مردم آمریکا بود و از یکسو میدان مجادله با جنگجویان لیبرال دموکراسی. به نظر شما آدم عاقل در این عرصه چگونه باید سخن بگوید. باور کنید مردم آمریکا جزء گیج ترین مردمانند اصلاً تو باغ این نیستند که چه خبره تو عالم. یعنی امپراتوری رسانه ای اجازه گردش صحیح اطلاعات و آزاد اندیشی را نمیدهد. یک استاد دانشگاه داشتیم که به ینگه دنیا رفت و آمد میکرد و با انقلاب هم میانه ای نداشت. ایشان در جمله ای قصار میگفت: مردم آمریکا .....ترین مردم دنیا هستند(1)
حالا احمدی نژاد میخواهد با اینها صحبت کند آنهم با فضا سازی بی سابقه ای که صورت گرفته بود. به نظر من عاقلانه ترین شیوه همانی بود که رئیس جمهور شجاع و مدبر ما به کار گرفت. ایشان با گزاره های مورد ادعای لیبرال دموکراسی ، دولت آمریکا را محکوم و رسوا کردند و با داعیه های انسانی ، مظلومیت ملت ایران و سایر ستمدیدگان عالم را با صدایی رسا و قابل فهم برای مخاطبان اعلام نمودند و به این ترتیب موفق شدند در آن فضای گفتمانی آلوده و غبارآلود با شیوه ای جدل گونه دولت زیاده خواه آمریکا و هم قطارانش را به محاکمه بکشانند و مگر نه اینکه این شیوه قرآن کریم است ، آنجا که خطاب به مشرکین میفرماید آیا برای خود پسر را انتخاب میکنید و برای خداوند دختر را!!
ناگفته پیداست که مشرکان بسیار به اولاد پسر اهمیت میدادند و از سوی دیگر بتهای خود را (العیاذ بالله) دختران خدا مینامیدند و چنین است که خداوند آنها را در مقام جدل ، تخطئه مینماید.
4- احمدی نژاد با هنرمندی و درایت موفق شد ماموریت الهی خویش را در قلب جهان شرک به انجام برساند و با استدلالهای متین و قابل احترام برای تمامی مخاطبان جهانی آنها را به کرنش وادارد و این را دشمنان اسلام و ایران به خوبی درک کردند اما متاسفانه کسانی که رئیس جمهور مورد حمایتشان گفتمان اصیل انقلاب را مزاحم نیل به اهداف مدرن خویش میدانست و با ادبیات التقاطی اش هیچ حرف و پیام جدیدی برای جانهای مشتاق عالم به ارمغان نیاورد امروز در مقابل این هنرمندی و چیره دستی منتخب ملت ایران ، سنگ گفتمان انقلابی را به سینه میزنند و زهی بی شرمی که ایشان دارند.
بنابراین لازم صورت مسئله را اینگونه تغییر دهیم که احمدی نژاد در سخنرانی
دانشگاه کلمبیا با بیانی قابل فهم ، مواضع ایران انقلابی و اسلامی را برای
مخاطبان آمریکایی تشریح نمود.
و السلام علی من التبع هدی
