باسمه تعالی
یک نکته مهم اینست که رفتار ما در مقابل صدا و سیما باید به
چه صورتی باشد. تلویزیون و رادیو رسانه های پیچیده ای هستند
که به وضوح در مقابل نظرات انتقادی و اصلاحی مقاومت میکنند
و یا آنرا به شکل مطلوب خود می پذیرند.
صدا وسیما به هر دلیل رسانه قاهر در کشور ماست و به دلایل
گوناگون مدیران و عوامل آن عادت نکرده اند پاسخگویی را به شکل
علمی و دقیق انجام دهند و از جمله دلایل محکم آنها ؛ قدرت
بلامنازع در ارتباط با مردم در مقایسه با سایر رسانه ها است.
واقعاً اینکه چطور میتوان به اصلاح این ساختار پیچیده و غیر پاسخگو
قیام کرد مسئله مهمی است که از کلی گوئیهای معمول بر نمی آید.
هر زمانی که به شکل جدی قصد میکنم از صدا و سیما انتقادی را
مطرح کنم به یاد سخنرانیهای رهبری می افتم که گاه به قرینه و
گاه به صراحتی عجیب موارد انحراف صدا و سیما را برمی شمرند و
آشکارا دستور اصلاح آنرا صادر می فرمایند. و بعد به یاد می آورم
که چگونه صدا و سیما قضیه را ماستمالی کرده و از کنار اوامر
ولی امرش میگذرد و آنها را به برنامه ریزی های آینده موکول میکند.
شاید به زبان نیاورند ولی معتقدم عده ای از مدیران رسانه ملی
تصور میکنند مقام معظم رهبری انسانی تنهاست که هرچند نظرش
را میگوید اما آنها میتوانند با تکیه بر ذائقه عمومی که دستخوش
چند عامل از جمله خود صدا و سیما است از زیر اجرای فرامین ایشان
فرار کنند بنابراین عامل مهم در تغییر رفتار صدا و سیما سازماندهی
افکار عمومی برای فشار بر مدیران این رسانه است کاری که
مدتهاست رسانه های مخالف جبهه انقلاب بر روی آن متمرکز شده اند.
