باسمه تعالی
جهان امروز احتیاجش را نمیتواند پنهان کند. احتیاج به شنیدن حرف هایی که در چارچوب تنگ امیال رسانه های امپریالیستی نمی گنجد. شک ندارم سازمان سیا تمام برنامه ریزی لازم را کرده بود تا از احمدی نژاد و حضورش در نیویورک به عنوان فرصتی برای تخریب بیشتر چهره اسلام و ایران استفاده کند. همه تمهیدات آماده شده بود تا به افکار عمومی آمریکا بگویند: دیدی گفتم!! دیدی گفتم اینها یک مشت تروریست حقیر و دشمن مدنیت و عقلانیت هستند. اصلاً نظرتون چیه که همینجا قبل از اینکه از آمریکا فرار کند دستگیرش کرده و به جرم همراه نبودن با قافله تمدن و انسانیت محاکمه کنیم تا رسوا شود و عالم از شرش خلاص شود؟!
بهرحال همه چیز را آماده کرده بودند. با خودشان گفتند طرف را دعوت میکنیم دانشگاه کلمبیا. دانشگاهی که مظهر لیبرال دموکراسی آمریکایی است. همه شرایط را هم آماده میکنیم. آدمهایمان را برای هو کردن می آوریم توی سالن و حسابی خیط و کنف می فرستیمش بیرون.
یک بیانیه هم دادند دست رئیس دانشگاه که احمدی نژاد را مشت و مال اساسی بدهد. اما دکتر که رفت پشت تریبون انگار گرد مرگ پاشیدند به سر این آدمها. همه لال شدند. کمی که گذشت از فرط شعف شروع به کف زدن کردند. توی دانشگاه کلمبیا آدمهای آنها داشتند سر دسته مبارزه علیه آمریکا و امپریالیسم را تشویق میکردند. آدمهای آنها داشتند برای احمدی نژاد که بزرگترین حامی تروریسم معرفی شده بود ابراز احساسات میکردند. واقعیت این است که آنها آدم خودشان هم نبودند. توی عالم هیچ کس دیگر آدم خودش نیست. همه بک جورهایی وسیله شده اند برای اثبات بی قراری عالم ؛ برای اثبات سرخوردگی عالم ؛ برای اثبات بدبختی و بیچارگی عالم ؛ برای اثبات انتظار عالم ؛ انتظار یک اتفاق جدید ؛ یک حرف جدید ؛ حرفی که منطبق بر فطرت حقیقت جوی انسانها باشد.
امروز از هر زمان دیگر به فضای ظهور نزدیکتریم و این را از آشفتگی عالمیان میتوان فهمید. ناله استغاثه از ضمیر عالم به آسمان بلند است که: اللهم عجل لولیک الفرج
