بسم الله
حدود 10 سال پیش در حال بازدید از سد دز در استان خوزستان بودم و در برابر عظمت سازه ها و تاسیسات فنی موجود در آن محل که به نظر دنیایی از فناوری می آمد ، متحیر مانده بودم. طبق نظر یکی از کارشناسان ارشد این سد ،طراحی و ساخت این بنای عظیم به گونه ای صورت گرفته بود که علیرغم نزدیکی به مرزهای عراق و پرواز بمب افکن های بعثی در آسمان منطقه ، آنها هرگز موفق نشدند آسیبی به این سد و تاسیسات حیاتی مرتبط با آن بخصوص نیروگاه برق عظیم آن برسانند.
در همان سالهایی که بازدید مذکور را داشتم ، ایران در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین سدسازهای دنیا بود اما ما مردم نمی دانستیم و به سختی هم باور میکردیم! این اتفاق در بسیاری دیگر از حوزه های فناوری نیز رخ داده است. نحوه مواجهه مجموعه دستگاههای تبلیغاتی و رسانه ای کشور و عملکرد بسیاری از مسئولین رده های گوناگون نظام نقش اساسی در این دیر باوری داشته است. موضوع این نیست که برخی رسانه ها سخن گفتن از موفقیت های فناورانه نظام اسلامی را مغایر شئون روشنفکری خود میدانند! بحث بر سر این نیست که ضریب نفوذ اخبار حوادث اجتماعی و سیاسی در رسانه ها بیشتر از اخبار کامیابی های علمی است! اشکال ما این نیست که برخی کارگزاران نظام و برخی سرمایه های کشور، سخن گفتن در خصوص پیشرفتهای علمی کشور را نه تنها از وظایف خود نمی دانند بلکه آنرا کلامی سبک می پندارند که باعث بهم خوردن پز مثلاً همیشه منتقدشان میشود.
موضوع این است که در برابر کاروان پیشرفت و تعالی کشور ما ، کدام راهبرد را برخواهیم گزید. آیا منتظر می مانیم تا پیشرفت اتفاق بیفتد و سپس آنرا به نحوی معرفی کنیم و یا پیشاپیش مسیر تعالی کشور را ترسیم و تبلیغ خوهیم نمود و اذهان را برای ورود به مراحل بالاتر آماده میکنیم؟
آنچه البته در رفتار برخی از سیاسیون و رسانه های متبوعشان دیده میشود این است که تا آنجا که میتوانند در سیاه نمایی اوضاع مملکت تلاش میکنند وقتی هم که موفقیتی برای کشور پیش می آید اگر آنرا تکذیب نکنند و اگر مسئله ای برای تحقیر و تمسخر آن نیابند ، نهایتاً آنرا به رسمیت میشناسند و می پذیرند؛ کاری که دشمنان نظام هم از آن ناچارند!
و اما انفعال در برابر آینده کشور و صرفاً معرفی دستاوردهای به وقوع پیوسته ،موضعی ناکارآمد و هزینه ساز است و بالعکس گفتگو در مورد آینده پیشرفتهای نظام و تببین مسیر تعالی فناوری کشور، سرمایه ساز و امید آفرین خواهد بود.
دقت در روش و سیره امام خامنه ای(ایده الله) بیانگر این است که ایشان همواره در حال تبیین گذشته نظام و ترسیم آینده انقلاب اسلامی در حوزه های گوناگون هستند.
تاکید بر ترسیم و تنظیم سند چشم انداز و توصیه به پیگیری اهداف مندرج در آن , ناگذاری سالهای متوالی , دیدارهای متعدد با نخبگان حوزه های گوناگون و بیان آینده مطلوب در آن حوزه ها تاکید بر تبدیل شدن ایران به مرجع علمی در سراسر دنیا ، تاکید بر تبدیل شدن زبان فارسی به زبان علمی دنیا و نامگذاری دهه چهارم انقلاب به عنوان دهه پیشرفت و عدالت نمونه هایی از این سیره معظم له می باشد.
بیان موکد آنچه میتوانیم و باید بشویم در سخنان ایشان بسیار پر رنگ است و در همان حال توصیف آینده دشمنان نظام نیز توسط ایشان درخت امید را بارور میکند.
این شیوه باعث میشود مردم که صاحبان اصلی نظام و رقم زنندگان واقعی پیشرفت و تعالی کشور هستند با نگاهی امیدوار و مطمئن و روشن به آینده بنگرند و نه تنها باور پذیری آنها نسبت به توفیقات علمی کشور بالاتر رود بلکه همواره با مطالبه آرمانها ،مسئولین را مورد سئوال قرار داده و تسریع در روند توسعه کشور را بخواهند. در واقع با این شیوه ما پیش از رسیدن به مراحل گوناگون پیشرفت ، افکار عمومی کشور را کاملاً منتظر و آماده پذیرش آن کرده ایم و همزمان کم کاری مسئولین مورد مواخذه مردم قرار میگیرد و بهرحال از آنجا که عملیات انجام شده همواره کمتر از انتظار مردم خواهد بود هرگز در برابر اخبار موفقیت ، احساس شادی رخوت آلود نخواهند کرد چنانکه امام خامنه ای (ایده الله) نیز اخیراً تاکید فرمودند کارهای انجام شده در برابر توانائی و عظمت مردم ایران کارهای بزرگی نیست و انتظار کارهای بزرگتری هست.
