بسم الله
امسال بزرگداشت امام خمینی(ره) باشکوه تر از هر سال برگزار شد. امسال مراسم تولد حضرت صدیقه (س) کمتر جلوه داشت نسبت به سالهای گذشته.
امروز گشتی در خیابانهای شیراز زدم. ناخودآگاه حواسم به تابلوها و اعلانات اداری و تبلیغاتی در سطح شهر جلب شد. متوجه شدم که 70درصد آنها با مضمون تسلیت فرا رسیدن سالگرد رحلت امام است و تعداد بسیار معدودی نیز به موضوع تبریک میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن و مادر اختصاص دارد و فضای شهر در مجموع بسیار حالت حزن آلود به خود گرفته است.
مثلاً در خیابان باغ تخت مدرسه دخترانه ای بود که انتظار داشتم حداقل تبریکی به مناسبت روز زن گفته باشند اما فقط یک پارچه نوشته ، برای تسلیت رحلت امام بود.
دلگیر شدم ؛ یاد این حرف افتادم که میگویند ما متخصص برگزاری مراسمات عزا هستیم، واقعاً متخصصیم. در حالی که امروز، عید بزرگی است ، اما کاملاً حال و هوای عزا در سالگرد امام را دارد.
ان شاء الله حضرت زهرا(س) از همه عوامل دخیل راضی باشند، چون به هرحال(ان شاء الله) نیتشان خیر بوده ولی کج سلیقگی عجیبی به خرج داده اند.
یکی از دلایل این اتفاق البته میتواند دست پا چلفتی روابط عمومی ادارات مختلف باشد که پارچه ها و بنرهای مانده از سالهای گذشته در مورد رحلت امام را مجبور بوده اند همین امروز 5شنبه و قبل از تعطیلی ادارات نصب کنند و با توجه به اتصال این دو مناسبت این وضع پیش آمد.
خوب بود کمی برنامه ریزان تبلیغی و ترویجی شهر به این فکر می کردند که خمینی ها آمده اند که گوشه ای از نور وجود حضرت فاطمه(س) را اگر بتوانند متجلی کنند و اگر قرار بود خود امام نظر بدهد که شکل تبلیغات این مناسبت های متقان چگونه باشد چقدر فضا متفاوت بود.
شهرداری که قربانش بروم شهر را پر کرده از آویزها و بنرهای "روح خدا به خدا پیوست" هر سال هم این جور بنرها را میزنند. نمی شود آیا جملات کلیدی امام را مثلاً در مورد حضرت صدیقه (س) بزنیم؟ جایگاه ذوق و تدبیر کجاست؟
