باسمه تعالی
با کدام منطق و استدلال می توان پذیرفت که فشار بیرونی را باید بدون توجه به قدرت داخلی رفع کرد؟
متاسفانه جو فراگیری در جامعه حاکم شده است و اینگونه القا می کند که کلید حل مشکلات کشور به ویژه در زمینه اقتصادی در ارتباط با دنیا به ویژه کشورهای غربی و علی الخصوص آمریکا قرار دارد. هر مشکلی را با دلیل و بی دلیل به تحریم ها منتسب می کنند و در قالب های طنز و جدی خواستار گشودن درهای ارتباط با آمریکا می شوند.
عجیب این است که از یک طرف می نالند که مشکلات کشور ناشی از تحریم های آمریکا است و از سوی دیگر تجویز می کنند برای رفع معضلات اقتصادی باید با آمریکا طرح دوستی ریخت و محبت خرج کرد!
چطور می توان تصور کرد حکومت زورگویی که بدترین فشارهای اقتصادی و تحریم های دارویی را بر علیه ملت ایران اعمال کرده است عامل گشایش در معیشت مردم ما شود.
با کدام منطق و استدلال می توان پذیرفت که فشار بیرونی را می توان بدون توجه به قدرت داخلی رفع کرد؟ تصور اینان از آمریکا قدرتی بی رقیب و لایزال است که بهرحال باید با او کنار آمد و ملت ایران ملتی ظلم پذیرند که برای گذران زندگی به دشمن بی صفت و گرگ خو کرنش می کنند و از از می خواهند فشارش را کم کند. اینان فراموش می کنند به این سئوال پاسخ بگویند که کدام قدرت مستکبر و ستم پیشه ای است که وقتی استکبار و بزرگی اش را به رسمیت بشناسند از موضع زورگویی و ستمگری کوتاه بیاید؟
اما تا آنجا که به ما نسل سوم کشور انقلابی ایران مربوط می شود فشار دشمن و مشکلات اقتصادی، ناشی از ضعف درونی ما است و راه دفع این معضلات در درون کشور قرار دارد؛ در دستان ما قرار دارد نه در دستان دشمنان ما.
فشارهای اقتصادی ناشی از ضعف و اشکالات ساختاری ماست که باید سعی کنیم با رفع آن روزنه نفوذ و تحمیل دشمنان را ببندیم.
